1मग सैतानाकडून त्याची परीक्षा व्हावी म्हणून पवित्र आत्म्याने येशूला अरण्यात नेले.
2चाळीस दिवस आणि चाळीस रात्री त्याने उपास केला. त्यानंतर त्याला भूक लागली.
3तेव्हा सैतान येशूची परीक्षा घेण्यासाठी त्याच्याकडे आला व म्हणाला, “जर तू देवाचा पुत्र आहेस तर ह्या दगडांना भाकरी होण्याची आज्ञा कर.”
4येशूने उत्तर दिले, “असे लिहिले आहे की, ‘मनुष्य केवळ भाकरीने जगेल असे नाही तर देवाच्या मुखातून निघणाऱ्या प्रत्येक शब्दाने जगेल.”
5मग सैतानाने त्याला पवित्र नगरात नेऊन येशूला मंदिराच्या उंच कंगोऱ्यावर उभे केले.
6आणि त्याला म्हटले, “जर तू देवाचा पुत्र आहेस तर खाली उडी टाक, कारण शास्त्रात असे लिहिले आहे की, ‘देव त्याच्या दूतांना तुझ्यासाठी आज्ञा करील आणि तुझे पाय दगडावर आपटू नयेत म्हणून ते तुला हातावर झेलून धरतील.’
7येशूने त्याला उत्तर दिले, “असेसुध्दा लिहिले आहे की, ‘देव जो तुझा प्रभू याची परीक्षा पाहू नको.’”
8मग सैतानाने येशूला एका अतिशय उंच पर्वतावर नेले. त्याने येशूला जगातील राज्ये अणि त्यांतील सर्व वैभव दाखवले.
9सैतान त्याला म्हणाला, “जर तू माझ्या पाया पडून मला नमन करशील तर मी हे सारे तुला देईन.”
10तेव्हा येशू त्याला म्हणाला, “अरे सैताना, माझ्यापासून दूर हो! कारण असे लिहिले आहे की, '‘देव जो तुझा प्रभू त्याचीच उपासना कर 'आणि केवळ त्याचीच सेवा कर.’”
11मग सैतान येशूला सोडून निघून गेला आणि देवदूत येऊन त्याची सेवा करू लागले
12नंतर योहानाला तुरूंगात टाकले आहे हे ऐकून येशू गालीलात निघून गेला.
13परंतु तो नासरेथ सोडून गालील सरोवराजवळील जबुलून व नफताली ह्या प्रदेशात कफर्णहूमास जाऊन राहिला.
14यशया ह्या संदेष्ट्याने पूर्वी जे सांगितले होते ते पूर्ण व्हावे यासाठी हे झाले. ते असे होते की,
15“जबुलून आणि नफताली प्रांत समुद्राकडे येणारे मार्ग, यार्देन नदीपलीकडचा प्रदेश व परराष्ट्रीयांचा गालील यामधील.
16अंधारात वावरणाऱ्या लोकांनी, मोठा प्रकाश पाहिला. मरणाचे सावट असलेल्या प्रदेशात राहणाऱ्या लोकांसाठी, प्रकाश अवतरला.”
17त्यावेळेपासून येशू घोषणा करू लागला व म्हणू लागला की, “पश्चाताप करा, कारण स्वर्गाचे राज्य जवळ आले आहे.”
18नंतर तो गालीलच्या सरोवराजवळून जात असता त्याने पेत्र म्हटलेला शिमोन व त्याचा भाऊ अंद्रिया या दोघांना पाहिले. ते कोळी होते. ते जाळे टाकून मासे धरीत होते.
19तो त्यांना म्हणाला, “ माझ्यामागे या म्हणजे मी तुम्हाला माणसे धरणारे करीन.”
20मग ते लगेच जाळे टाकून देऊन त्याच्यामागे चालू लागले.
21तेथून पुढे चालत जात असता त्याने दुसरे दोघे भाऊ म्हणजे जब्दीचा मुलगा याकोब व त्याचा भाऊ योहान यांना त्यांचे वडील जब्दी याच्याबरोबर नावेत आपली जाळी नीट करताना पाहिले. आणि त्याने त्यांना बोलावले.
22तेव्हा ते आपली नाव व आपले वडील यांना सोडून त्याच्यामागे गेले.
23येशू गालील प्रांतात सगळीकडे गेला, त्याने सभास्थानात जाऊन शिकविले व स्वर्गाच्या राज्याची सुवार्ता सांगितली. आणि लोकांचे सर्व रोग व आजार बरे केले.
24येशूविषयीची किर्ती सर्व सूरीया देशभर पसरली; मग जे आजारांनी व अनेक प्रकारच्या रोगांनी पीडीत होते, ज्यांना भूतबाधा झाली होती, जे फेफरेकरी व पक्षाघाती होते अशा सर्वांना लोकांनी त्याच्याकडे आणले आणि त्याने त्यांना बरे केले.
25मग गालील व दकापलीस, यरुशलेम व यहूदीया येथून व यार्देनेच्या पलीकडून आलेल्या लोकांचे मोठे समुदाय त्याच्यामागे गेले.