1हे थियफिल महाराज, येशूचे जे प्रेषित होते त्यांना पवित्र आत्म्याच्याद्वारे आज्ञा केली व नंतर तो वर घेतला गेला,
2त्या दिवसापर्यंत पवित्र आत्म्याने जे जे आज्ञापिले व शिकवावयास आरंभिले होते त्या सर्वाविषयी मी पहिला ग्रंथ केला.
3मरण सोसल्यानंतरही त्याने त्यांना पुष्कळ प्रमाणांनी आपण जिवंत आहो हे दाखविले. चाळीस दिवसपर्यत तो त्यांना दर्शन देत असे व देवाच्या राज्याच्या गोष्टी सांगत असे.
4तो व ते एकत्र जमले असताना त्याने त्यांना आज्ञा केली की, यरूशलेम सोडून जाऊ नका, तर पित्याने देऊ केलेल्या ज्या देणगी विषयी तुम्ही माझ्याकडून ऐकले आहे तिची वाट पाहा.
5कारण योहानाने पाण्याने तुमचा बाप्तिस्मा केला खरा थोडया दिवसांनी तुमचा बाप्तिस्मा पवित्र आत्म्याने होईल.
6मग ते एकत्र असताना शिष्यांनी येशूला विचारले, प्रभूजी, ह्याच काळात आपण इस्राएलांचे राज्य पुन्हा स्थापित करणार काय?
7तो त्यांना म्हणाला, पित्याने स्वत:च्या अधिकारात काळ व समय ठेवले आहेत ते जाणणे तुम्हाकडे नाही.
8परंतु पवित्र आत्मा तुम्हावर येईल तेव्हा तुम्हाला सामर्थ्य प्राप्त होईल, आणि यरूशलेमेत, सर्व यहूदीयांत, शोमरोनांत व पृथ्वीच्या शेवटापर्यंत तुम्ही माझे साक्षी व्हाल.
9असे सांगितल्यावर त्यांच्या डोळ्यादेखत तोवर घेतला गेला; आणि मेघांनी त्याला दृष्टीआड केले.
10तो जात असता ते आकाशाकडे निरखून पाहत होते, तेव्हा पहा, शुभ्र वस्त्रे परिधान केलेले दोन पुरूष त्यांच्याजवळ उभे राहिले.
11ते म्हणाले अहो गालीलकारांनो, तुम्ही आकाशाकडे का पाहत उभे राहिले आहात? हा जो येशू तुम्हापासून वर आकाशात घेतला गेला आहे तोच, तुम्ही त्याला जसे आकाशात जातांना पाहिले, तसाच परत येईल.
12मग यरुशलेमेजवळ म्हणजे शब्बाथ दिवसाच्या मजलेवर असलेल्या जैतुनांचा डोंगरावरून ते यरूशलेमेस परत आले.
13आणि आल्यावर ते माडीवरच्या एका खोलीत जिथे पेत्र, योहान, याकोब, अंद्रिया, फिलिप्प, थोमा, बर्थलमय, मत्तय, अल्फीचा मुलगा याकोब, शिमोन जिलोत व याकोबाचा मुलगा यहूदा हे राहत होते तिथे गेले;
14हे सर्व जण आणि त्यांच्यासह कित्येक स्त्रिया, येशूची आई मरीया व त्याचे भाऊ एकचित्ताने एकसारखे प्रार्थना करत होते.
15त्यादिवसात पेत्र बंधुवर्गामध्ये (सुमारे एकशेवीस माणसांच्या जमावामध्ये) उभा राहून म्हणाला,
16बंधुजनहो, येशूला धरून नेणाऱ्यांना वाट दाखविणाऱ्या यहूदाविषयी पवित्र आत्म्याने दावीदाच्या मुखावाटे जे भविष्य आधीच वर्तवले होते ते पूर्ण होण्याचे अगत्य होते.
17तो आपल्या मधलाच एक होता आणि त्याला ह्या सेवेतल्या लाभाचा त्याचा वाटा मिळाला होता.
18(त्याने आपल्या दुष्टाईची कृतीकरून मजुरीने शेत विकत घेतले; तो पालथा पडल्याने त्याचे पोट मध्येच फुटले, व त्याची आतडी बाहेर पडली.
19हे यरूशलेमेत राहणाऱ्या सर्वाना कळले म्हणून त्यांच्या भाषेत त्या शेताला हकलदमा म्हणजे रक्ताचे शेत असे नाव पडले आहे).
20स्तोत्रसहितेत असे लिहिले आहे की त्याचे घर उजाड पडो व त्यात कोणीही न राहो. आणि त्याचा हुद्दा दूसरा घेवो.
21म्हणून प्रभू येशू आमच्यामध्ये आत बाहेर येत जात होता त्या सर्व काळात,
22योहानाच्या बाप्तिस्म्यापासून तर ज्या दिवशी प्रभू येशूला आपल्यापासून वर घेण्यात आले त्या दिवसापर्यंत, तर जी माणसे आपल्या संगतीसोबतीत होती त्यांच्यातून एकाने आपल्याबरोबर त्याच्या पुनरूत्थानाचा साक्षी झाले पाहिजे.
23तेव्हा ज्याचे उपनाव युस्त होते तो बर्सबा म्हटलेला योसेफ व मत्थिया, ह्या दोघांना त्यांनी पुढे आणले.
24मग त्यांनी अशी प्रार्थना केली हे सर्वाची हृदये जाणणाऱ्या प्रभू,
25हे सेवकपद व प्रेषितपद सोडून आपल्या जागी गेलेल्या यहूदाचे पद ज्याला मिळावे असा ह्या दोघांपैकी तू कोण निवडला आहेस ते दाखीव.
26मग त्यांनी त्यांच्यासाठी चिठ्या टाकल्यावर मत्थियाची चिठी निघाली; तेव्हा त्याला अकरा प्रेषितांबरोबर गणण्यात आले.