1आणि सैतान इस्राएलाविरुध्द उठला व त्याने दावीदाला इस्राएलाची मोजणी करण्यास भडकावले.
2दावीद यवाबाला आणि सैन्याच्या अधिकाऱ्यांना म्हणाला, जा बैरशेब्यापासून दानापर्यंत सर्व इस्राएल लोकांची मोजणी करा आणि मग मला त्यांची एकंदर संख्या माहित व्हावा म्हणून मला परत येऊन अहवाल द्या.
3यवाब म्हणाला “परमेश्वर आपले सैन्य आहे त्यापेक्षा शंभर पटीने अधिक वाढवो. पण माझ्या प्रभु राजा, ते सर्व माझ्या धन्याचे सेवा करत नाही का. मग माझ्या धन्याला हे का पाहिजे? इस्राएलावर त्याने दोष का आणावा?”
4पण राजाचा शब्द यवाबाविरुध्द अंतिम होता. यामुळे यवाब निघून आणि सर्व इस्त्राएलातून फिरला. मग यरुशलेमाला परत आला.
5मग यवाबाने दावीदाला एकंदर लढाई करणाऱ्यांची मोजणी सांगितली. इस्राएलात अकरा लाख तलवार काढणारे पुरुष होते. यहूदात चार लाख सत्तर हजार पुरुष होते.
6पण लेवी आणि बन्यामीन यांच्या घराण्यांची मोजदाद केली नव्हती, कारण यवाबाला राजाच्या आज्ञेचा अत्यंत तिटकारा आला होता.
7देवाला या कृतीमुळे वाईट वाटले म्हणून त्याने इस्राएलावर हल्ला केला.
8मग दावीद देवाला म्हणाला, मी ही गोष्ट करून महान पाप केले आहे. आता आपल्या सेवकाचे अपराध दूर कर, कारण मी फार मूर्खपणाची कृती केली आहे.
9परमेश्वर दावीदाचा संदेष्टा गादला म्हणाला,
10जाऊन दावीदाला सांग, परमेश्वराचे म्हणणे असे आहे, मी तुझ्यापुढे तीन पर्याय ठेवतो. त्यांतील एक निवड.
11मग गाद दावीदाकडे गेला व त्याला म्हणाला, “परमेश्वराचे म्हणणे असे आहे, ‘त्यातून एक निवड.
12तीन वर्षाचा दुष्काळ पडावा, किंवा तीन महिने तुझ्या शत्रूने तलवारीने तुझा पाठलाग करावा आणि तुझा नाश करावा किंवा इस्त्राएलाच्या सर्व देशात परमेश्वराचा दूत लोकांचा संहार करीत असताना देशात तीन दिवस परमेश्वराची तरवार म्हणजे मरी असावी ?’ तर आता, ज्याने मला पाठवले, त्याला मी काय उत्तर द्यावे ते तू ठरवून मला सांग.”
13मग दावीद गादला म्हणाला, “मी गंभीर अडचणीत आहे. मला लोकांच्या हातात पडण्यापेक्षा परमेश्वराच्या हातात पडू दे, कारण त्याच्या दयेची कृती फार महान आहे.”
14तेव्हा परमेश्वराने इस्राएलावर मरी पसरवली आणि त्यात सत्तर हजार लोक मृत्युमुखी पडले.
15यरुशलेमेचा नाश करण्यास देवाने दूत पाठवला. तो तिचा नाश करणार, हे परमेश्वराने पाहिले व हानी करण्यापासून त्याचे मन बदलले. तो त्या नाश करणाऱ्या दूताला म्हणाला, “पुरे झाले, आता तुझा हात मागे घे.” त्या वेळी परमेश्वराचा दूत अर्णान यबूसी याच्या खळ्याजवळ उभा होता.
16दावीदाने वर पाहिले व तेव्हा त्याला परमेश्वराचा दूत आकाश व पृथ्वी यांच्यामध्ये उभा असलेला दिसला. त्याच्या हातात उपसलेली तलवार असून त्याने ती यरुशलेमेवर उगारलेली होती. तेव्हा गोणताट घातलेले दावीद आणि वडील जमिनीकडे तोंड करून खाली पडले.
17दावीद देवाला म्हणाला, "सैन्याची मोजणी करण्याचा हूकूम मी दिला होता की नाही? मी हे दुष्ट काम केले आहे. पण या मेंढरांनी काय केले आहे? हे परमेश्वरा माझ्या देवा, मी विनंती करतो तुझा हात माझ्यावर व माझ्या घराण्यावर पडून तू आम्हाला शिक्षा दे, पण तुझ्या लोकांना ह्या मरीने शिक्षा देऊ नको."
18मग परमेश्वराच्या दूताने गादला आज्ञा केली की, तू दावीदाला सांग, दावीदाने वर जाऊन अर्णान यबूसी याच्या खळ्यात परमेश्वरासाठी एक वेदी बांधावी.
19मग गादाने परमेश्वराच्या नावाने बोलून जे सांगितले त्यावरून दावीद वरती गेला.
20अर्णान तेव्हा गव्हाची मळणी करत होता, तो मागे वळला व त्याने देवदूताला पाहिले. तो व त्याचे चारही मुलगे त्या च्याबरोबर होते ते लपले.
21आणि दावीद अर्णानाकडे आला, तेव्हा अर्णानाने वर दृष्टी करून व दावीदाला पाहिले. तो खळ्यातून निघाला आणि त्याने दावीदाला तोंड जमिनीपर्यंत लववून नमस्कार केला.
22मग दावीद अर्णानला म्हणाला, “हे खळे मला विकत दे. त्याची पूर्ण किंमत मी तुला देईन. लोकांवरून मरी बंद व्हावी म्हणून तेथे मी परमेश्वराकरता वेदी बांधील.”
23अर्णान दावीदाला म्हणाला, “माझ्या स्वामी राजा ही तुम्ही स्वतःची म्हणून घ्या. तुमच्या दृष्टीने जे चांगले आहे ते करा. पाहा, होमार्पण करण्यासाठी मी बैल, तसेच वेदीवरील होमात जाळण्यासाठी लाकडी फळ्या, आणि अन्नार्पणासाठी गहू हे सर्व मी तुम्हाला देईन.”
24तेव्हा राजा दावीद अर्णानाला म्हणाला, “नाही, मी तुला त्याची पूर्ण किंमत देऊनच विकत घेईन. कारण जे तुझे आहे ते मी परमेश्वरासाठी घेणार नाही. आणि किंमत दिल्यावाचून घेतलेले होमार्पण मी अर्पण करणार नाही.”
25आणि दावीदाने त्या जागेसाठी अर्णानाला सहाशे शेकेल सोने दिले.
26दावीदाने तेथे परमेश्वराकरता वेदी बांधली आणि त्यावर त्याने होमार्पणे आणि शांत्यर्पणे अर्पण केली. त्याने परमेश्वराला हाक मारली व त्याने स्वर्गातून होमार्पणाच्या वेदीवर अग्नी पाठवून उत्तर दिले.
27मग परमेश्वराने देवदूताला आज्ञा केली आणि आपली तलवार म्यान करायला सांगितली.
28त्या वेळेस, जेव्हा दावीदाने पाहिले की अर्णान यबूशीच्या खळ्यात परमेश्वराने आपल्याला उत्तर दिले तेव्हा त्याने तेथे यज्ञ केले.
29कारण मोशेने रानात केलेला परमेश्वराचा निवासमंडप आणि होमार्पणाची वेदी, त्याकाळी गिबोनमध्ये उच्च स्थानावर होती.
30पण परमेश्वराच्या दूताच्या तलवारीच्या भीतीने दावीद देवापुढे मार्ग विचारायला जाण्यास घाबरत होता.