1शमुवेल बाळ एलीच्या हाताखाली देवाची सेवा करीत होता; आणि देवाचे वचन त्या दिवसात दुर्मिळ झाले होते वारंवार भविष्यसूचक दृष्टांत होत नव्हते
2त्या वेळेस असे झाले की एली आपल्या ठिकाणी झोपला होता; आणि त्याचे दृष्टीमंद झाल्यामुळे त्याला डोळ्यांनी चांगले दिसत नव्हते;
3आणि देवाचा दीप अजून विझला नव्हता आणि देवाचा कोश परमेश्र्वराच्या मंदिरात होता तेथे शमुवेल झोपला होता
4आणि देवाने शमुवेलाला हाक मारली तेव्हां तो म्हणाला मी येथे आहे.
5मग तो एलीकडे धावत जाऊन म्हणाला मी येथे आहे कारण तूं मला बोलावले. आणि त्याने म्हटले मी बोलावले नाही परत जाऊन झोप. तेव्हा तो परत जाऊन झोपला.
6पुन्हा परमेश्र्वराने शमुवेला अशी हाक मारली; तेव्हा शमुवेल उठून एलीकडे जाऊन म्हणाला मी येथे आहे कारण तू मला बोलावले. त्याने उत्तर दिले माझ्या मुला मी तुला बोलावले नाही परत जाऊन झोप.
7शमुवेलाला तर अजून परमेश्र्वराचा काही अनुभव आला नव्हता आणि परमेश्र्वराचा संदेश अजून त्याला प्रगट झाला नव्हता.
8मग परमेश्र्वराने शमुवेलाला पुन्हा तिसऱ्याने हाक मारली; तेव्हा तो उठून एलीकडे जाऊन म्हणाला मी येथे आहे कारण तू मला बोलावले. तेव्हां एलीला समजले की परमेश्र्वराने मुलाला हाक मारली आहे.
9मग एली शमुवेलाला म्हणाला तूं जाऊन पुन्हा झोप आणि जर त्याने तुला पुन्हा हाक मारली तर असे म्हण हे परमेश्र्वरा बोल कारण तुझा दास ऐकत आहे. मग शमुवेल परत जाऊन आपल्या जागी झोपला.
10आणि परमेश्र्वर आला आणि उभा राहिला त्याने पहिल्या वेेळी म्हणाल्याप्रमाणे शमुवेला शमुवेला अशी हाक मारली तेव्हां शमुवेल म्हणाला बोल तुझा दास ऐकत आहे.
11परमेश्र्वराने शमुवेलास म्हणाला पाहा इस्त्राएलात मी अशी एक गोष्ट करणार आहे की जो कोणी ती ऐकेल तो प्रत्येकजण हादरून जाईल
12एलीच्या घराण्याविषयी जे मी सांगितले ते मी सर्व आरंभापासून शेवटपर्यत मी त्या दिवशी त्याच्या विरुध्द पूर्ण करीन.
13कारण मी त्याल सांगितले की जो अन्याय त्याला माहित आहे त्यामुळे मी त्याच्या घराण्याला निरंतर न्यायदंड करीन कारण त्याच्या मुलांनी आपणावर शाप आणला तरी त्याने त्यांना आवरले नाही.
14यामुळे एलीच्या घराण्याविषयी मी अशी शपथ केली आहे की यज्ञ व अर्पण यांकडून एलीच्या घराण्याचा अन्याय कधीहि दूर होणार नाही.
15नंतर शमुवेल सकाळपर्यत झोपला; मग त्याने परमेश्र्वराच्या मंदिराची दारे उघडली; पण शमुवेल एलीला हा दृष्टांत सांगाण्यास घाबरला.
16मग एलीने शमुवेलाला हाक मारून म्हटले माझ्या मुला शमुवेला. तेव्हां तो म्हणाला मी येथे आहे.
17मग त्याने म्हटले तो तुझ्याशी काय बोलला? मी तुला विनती करतो ती माझ्यापासून लपवून ठेवू नको; जे काही त्याने तुला सांगितले त्यांतले कांही जर तू माझ्यापासून लपवून ठेवशील तर देव तुझे तसे व त्यापेक्षा अधिकही करो.
18तेव्हा शमुवेलाने सर्व काही त्याला सांगितले व त्याच्यापासून कांही लपवून ठेवले नाही. मग तो म्हणाला तो परमेश्र्वरच आहे; त्याला बरे वाटेल ते तो करो.
19आणि शमुवेल वाढत गेला आणि परमेश्र्वर त्याच्या बरोबर होता आणि त्याने त्याचा एकही भविष्यविषयक शब्द सत्यात अपयशी होऊ दिला नाही.
20शमुवेल परमेश्र्वराचा नियुक्त केलेला भविष्यवादी आहे असे दानापासून बैरशेबापर्यत सर्व इस्त्राएलांना समजले.
21शिलोत परमेश्र्वर पुन; दिसला कारण त्याने शिलो येथे वचनाव्दारे शमुवेलाला प्रगट केले.