1जसे मेलेल्या माशा गंध्याचे सुगंधी तेल दुर्गंधीत करतात. त्याचप्रमाणे थोडासा मूर्खपणा खूपशा शहाणपणाचा आणि सन्मानाचा नाश करू शकतो.
2शहाण्याचे मन त्याच्या उजवीकडे आहे. पण मूर्खाचे मन त्याच्या डावीकडे असते.
3जेव्हा मूर्ख रस्त्यावरून चालतो त्याचे विचार अर्धवट असतात. तो मूर्ख आहे हे प्रत्येकाला दिसते.
4तुमचे वरिष्ठ तुमच्यावर रागावले आहेत म्हणून तुम्ही तुमची काम सोडू नका. शांत राहिल्याने मोठा असह्य संताप शांत होतो.
5एक अनर्थ तो मी पृथ्वीवर पाहिला आहे, ते अधिकाऱ्याच्या चुकीने येतो ते मी पाहिले आहे.
6मूर्खांना नेतेपदाची जागा दिली जाते आणि यशस्वी माणसांना खालची जागा दिली जाते.
7मी दासाला घोड्यावरून जाताना मी पाहिले आणि जे यशस्वी लोक होते त्यांना दासाप्रमाणे जमिनीवरून चालताना पाहिले.
8जो कोणी खड्डा खणतो, तोच त्यात पडू शकतो आणि जो कोणी भिंत तोडून टाकतो त्याला साप चावण्याची शक्यता असते.
9जो कोणी दगड फोडतो त्याला त्यामुळे इजा होऊ शकते. आणि जो लाकडे तोडतो तो संकटात असतो.
10लोखंडी हत्यार बोथटले व त्याला धार लावली नाही तर अधिक जोर लावावा लागतो. परंतु कार्य साधण्यासाठी ज्ञान उपयोगाचे आहे.
11जर सर्पावर मंत्रप्रयोग होण्यापूर्वी तो डसला तर पुढे मांत्रिकाचा काही उपयोग नाही.
12शहाण्याच्या तोंडची वचने अनुग्रहपर असतात. परंतु मूर्खाचे ओठ त्यालाच गिळून टाकतील.
13त्याच्या मुखाच्या वचनांचा प्रारंभ मूर्खपणा असतो. आणि त्याच्या भाषणाचा शेवट अपाय करणारे वेडेपण असते.
14मूर्ख वचने वाढवून सांगतो, पण पुढे काय येणार आहे हे कोणाला माहित नाही. त्याच्यामागे काय होईल ते त्याला कोण सांगेल?
15मूर्ख श्रम करून थकतो कारण नगराला जाण्याचा मार्ग तो जाणत नाही.
16राजा जर लहान मुलासारखा असला आणि तुझे अधिपती सकाळी मेजवाणीला सुरवात करतात तर तुझी केवढी दुर्दशा.
17पण जेव्हा तुझा राजा उच्चकुलीनांचा मुलगा आहे, आणि तुझे अधिपती नशेसाठी नाहीतर शक्तीसाठी सुसमयी जेवतात तेव्हा तुझा देश आनंदित आहे.
18जर एखादा माणूस कामाच्या बाबतीत खूप आळशी असेल तर त्याचे घर गळायला लागेल आणि त्याचे छत कोसळून पडेल.
19लोक हसण्याकरता मेजवाणी तयार करतात, द्राक्षारस जीवन आनंदीत करतो. आणि पैसा प्रत्येकगोष्टीची गरज पुरवतो.
20तू आपल्या मनातही राजाला शाप देऊ नको. आणि श्रीमंताला आपल्या झोपण्याच्या खोलीतही शाप देऊ नको. कारण आकाशातले पाखरू तुझे शब्द घेऊन जाईल, आणि जे काही पंख आहेत ते गोष्ट पसरविल.