1काही परूशी आणि नियमशास्त्राचे शिक्षक जे यरूशलेमेहून आले होते, येशूभोवती जमले.
2आणि त्यांनी त्याच्या काही शिष्यांना अशुध्द, म्हणजे हात न धुता जेवताना पाहिले.
3कारण परूशी व इतर सर्व यहूदी वाडवडिलांचे नियम पाळून विशिष्ट रीतीने नीट हात धुतल्याशिवाय जेवत नाहीत.
4बाजारातून आणलेली कुठलीही वस्तू धुतल्याशिवाय ते खात नाहीत. त्यांच्या पूर्वजांच्या इतर अनेक चालारीती ते पाळतात आणि प्याले, घागरी, तांब्याची भांडी धुणे अशा दुसऱे इतर नियमही पाळतात.
5मग परूशी व नियमशास्त्राचे शिक्षक यांनी येशूला विचारले, “तुझे शिष्य वाडवडिलांच्या नियम का पाळत नाहीत? हात न धुता का जेवतात?”
6येशू त्यांना म्हणाला, “यशयाने जेव्हा तुम्हा ढोंगी लोकांविषयी भविष्य केले तेव्हा त्याचे बरोबरच होते. यशया लिहितो, ''हे लोक ओठांनी माझा सन्मान करतात परंतु त्याची अंतःकरणे माझ्यापासून दूर आहेत.''
7ते व्यर्थ माझी उपासना करतात कारण ते लोकांना शास्त्र म्हणून जे शिकवतात ते मनुष्यांनी केलेले नियम असतात.’
8तुम्ही देवाच्या आज्ञांचा त्याग केला असून, आता तुम्ही मनुष्याची परंपरा पाळत आहात.”
9आणखी तो त्यांना म्हणाला, “ तुम्ही आपल्या परंपरा पाळण्याकरता देवाची आज्ञा मोडण्यासाठी सोयिस्कर पध्दत शोधून काढली आहे.
10मोशेने सांगितले आहे की, ‘तू आपल्या आईवडिलांचा सन्मान कर.’ आणि 'जो मनुष्य आपल्या वडिलांबद्दल किंवा आईबद्दल वाईट बोलतो, त्याला ठार मारलेच पाहिजे.'
11परंतु तुम्ही शिकविता, '' एखादा मनुष्य आपल्या वडिलांना व आईला असे म्हणू शकतो की तुम्हाला मदत करण्यासाठी माझ्याकडे थोडे फार आहे, परंतु तुम्हाला मदत करण्यासाठी मी ते वापरणार नाही, मी ते देवाला देईल.''
12तर तुम्ही त्याला त्याच्या वडिलांसाठी किंवा आईसाठी पुढे काहीच करू देत नाही.
13अशाप्रकारे तुम्ही आपला संप्रदाय चालू ठेवून देवाचे वचन रद्द करता आणि ह्यासारख्या पुष्कळ गोष्टी करता.”
14तेव्हा येशूने लोकसमुदायाला पुन्हा बोलावून म्हटले, “प्रत्येकाने माझे ऐका, व हे समजून घ्या.
15बाहेरून मनुष्याच्या आत जाऊन त्याला अपवित्र करील असे काही नाही. तर मनुष्याच्या आतून जे निघते तेच त्याला अशुध्द करतात ” ज्या कोणाला ऐकण्यास कान आहेत तो ऐको.''
16-17 लोकसमुदायाला सोडून येशू घरात गेला तेव्हा शिष्यांनी त्याला या दाखल्याविषयी विचारले,
18तो त्यांना म्हणाला, “तुम्हालादेखील हे समजत नाही काय?” जे बाहेरून मनुष्याच्या आत जाते ते त्याला अशुध्द करीत नाही हे तुम्हाला समजत नाही का?
19कारण ते त्याच्या अंतःकरणात जात नाही तर त्याच्या पोटात जाते नंतर ते विष्ठेद्वारे शरीराबाहेर पडते.'' असे सांगून सर्वप्रकारचे अन्न त्याने शुध्द घोषित केले.
20आणखी तो म्हणाला, “जे माणसाच्या अंतःकरणातून बाहेर पडते ते माणसाला अशुध्द करते.
21कारण आतून म्हणजे अंतःकरणातून वाईट विचार बाहेर पडतात. जारकर्म, चोरी, खून,
22व्यभिचार, लोभ, वाईटपणा, कपट, असभ्यता, मत्सर, शिव्यागाळी, अहंकार आणि मूर्खपणा,
23या सर्व वाईट गोष्टी आतून बाहेर पडतात आणि माणसाला अशुध्द करतात.”
24येशू त्या ठिकाणाहून निघून सोर प्रांतात गेला. तेथे तो एका घरात गेला व हे कोणाला कळू नये अशी त्याची इच्छा होती. तरी त्याला गुप्त राहणे शक्य नव्हते.
25पण जिच्या लहान मुलीला अशुध्द आत्मा लागला होता अशा एका स्त्रीने त्याच्याविषयी लगेच ऐकले व ती येऊन त्याच्या पाया पडली.
26ती स्त्री ग्रीक होती व सिरीयातील फिनीशिया येथे जन्मली होती. तिने येशूला आपल्या मुलीतून भूत काढण्याची विनंती केली.
27तो तिला म्हणाला, “प्रथम मुलांना तृप्त होऊ दे कारण मुलांची भाकरी घेऊन कुत्र्याला टाकणे योग्य नव्हे.”
28परंतु ती त्याला म्हणाली, “प्रभू, कुत्रीसुध्दा मुलांच्या हातून मेजाखाली पडलेला चुरा खातात.”
29तो त्या स्त्रीला म्हणाला, “तुझ्या या बोलण्यामुळे जा, तुझ्या मुलीतून भूत निघून गेले आहे.”
30मग ती घरी आली तेव्हा तिची मुलगी अंथरुणावर पडली आहे व तिच्यातून भूत निघून गेले आहे. असे तिने पाहिले.
31येशू सोर भोवलालच्या प्रदेशातून परतला आणि सिदोनाहून दकापलीसच्या वाटेने गालील समुद्राकडे आला.
32तेथे काही लोकांनी एका बहिऱ्या-तोतऱ्या मनुष्याला येशूकडे आणले व आपण त्याच्यावर हात ठेवा अशी विनंति केली.
33येशूने त्याला लोकांपासून एका बाजूस घेऊन त्याच्या कानात आपली बोटे घातली व थुंकून त्याच्या जिभेला स्पर्श केला.
34त्याने स्वर्गाकडे पाहून उसासा टाकला व म्हणाला, “इफ्फाथा” म्हणजे मोकळा हो.
35आणि त्याच क्षणी त्याचे कान मोकळे झाले आणि जिभेचा बंद सुटला व त्याला बोलता येऊ लागले.
36तेव्हा हे कोणाला सांगू नका असे त्याने त्यांना निक्षून सांगितले. परंतु तो त्यांना जसजसे सांगत गेला, तसतसे ते अधिकच जाहीर करत गेले.
37ते लोक फारच आश्चर्यचकित झाले व म्हणाले, “त्याने सर्वकाही चांगले केले आहे. तो बहिऱ्यांना ऐकण्यास आणि मुक्यांना बोलावयास लावतो.”