1पुष्कळ लोकांनी आमच्यामध्ये घडलेल्या घटनांची नोंद करण्याचा प्रयत्न केला आहे.
2जे सुरुवातीपासून त्याचे प्रत्यक्ष साक्षी आणि त्या वचनाचे सेवक झाले, त्यांनीच आम्हाला ह्या गोष्टी कळविल्या.
3हे थियफिला महाराज, मी काळजीपूर्वक सुरुवातीपासून या सगळ्या गोष्टींचा अभ्यास केला आहे, म्हणून मला असे वाटले की, या सर्व घटनांविषयी आपणाला व्यवस्थित माहिती लिहावी.
4आपल्याला ज्या गोष्टींचे शिक्षण मिळाले आहे त्यांचा निश्चितपणा आपल्याला कळावा, अशी माझी इच्छा आहे.
5यहूदीयाचा राजा हेरोद याच्या दिवसात, जखऱ्या नावाचा कोणीएक याजक होता. तो अबीयाच्या याजक गटातील होता. त्याची पत्नी अहरोनाच्या वंशातील असून तिचे नाव अलिशिबा होते.
6ते दोघेही देवापुढे नीतिमान होते आणि प्रभूच्या सर्व आज्ञा व विधीत निर्दोषपणे चालत असत
7परंतु त्यांना मूल नव्हते कारण अलीशिबा वांझ होती, शिवाय दोघेही फार म्हातारे झाले होते.
8एकदा असे झाले की, तो आपल्या वर्गाच्या अनुक्रमाने देवापुढे त्याचे याजकाचे काम करत असता,
9याजकपदाच्या रीतीप्रमाणे मंदिरात देवापुढे धूप जाळण्यासाठी चिठ्ठ्या टाकून त्याची निवड करण्यात आली.
10आणि लोकांचा सगळा जमाव धूप जाळण्याच्या वेळेस बाहेर प्रार्थना करीत उभा होता.
11तेव्हा देवाचा दूत, धूपवेदीच्या उजव्या बाजूला उभा असलेला त्याच्या दृष्टीस पडला.
12त्याला पाहून जखऱ्या अस्वस्थ व भयभीत झाला.
13परंतु देवदूत त्याला म्हणाला, जखऱ्या, भिऊ नको, कारण तुझी प्रार्थना ऐकण्यात आली आहे, आणि तुझी बायको अलिशिबा हिच्याकडून तुला पुत्र होईल, तू त्याचे नाव योहान ठेव.
14तो तुला आनंद देईल व तुला उल्हासित करेल आणि त्याच्या जन्माने पुष्कळ लोक हर्षित होतील.
15तो देवाच्या दृष्टीने महान होईल आणि तो द्राक्षरस किंवा मद्य पिणार नाही. तो आईच्या गर्भात असतांनाच पवित्र आत्म्याने भरलेला असेल.
16तो इस्राएलाच्या संतानांतील अनेकांना, प्रभू त्यांचा देव याच्याकडे वळविण्यास कारणीभूत ठरेल.
17बापांची अंतःकरणे मुलांकडे आणि आज्ञा न मानणार्‍यांना नीतिमानांच्या ज्ञानाकडे वळवून प्रभूसाठी तयार केलेली प्रजा उभी करावयाला तो एलियाच्या आत्म्याने आणि सामर्थ्याने त्यांच्यापुढे चालेल.
18'मग जखऱ्या देवदूताला म्हणाला, हे घडणारच असे मी कशावरुन समजू? कारण मी वृध्द मनुष्य आहे, आणि माझी पत्नीसुध्दा उतारवयात आहे.'
19देवदूताने त्याला उत्तर दिले, 'मी देवाच्या पुढे उभा राहणारा गब्रीएल आहे, आणि तुझ्याशी बोलायला व तुलाही सुवार्ता सांगायला मला पाठविण्यात आले आहे.
20पाहा, हे घडेपर्यंत तुला बोलता येणार नाही व तू मुका राहशील. कारण माझे शब्द जे योग्यवेळी पूर्णपणे खरे ठरणार आहेत त्या माझ्या शब्दांवर तू विश्वास ठेवला नाहीस.'
21तेव्हा जखऱ्याची वाट पाहणाऱ्या लोकांना तो मंदिरात इतका वेळ का राहिला याचे आश्चर्य वाटले.
22तो बाहेर आल्यावर त्याला त्यांच्याबरोबर बोलता येईना. तेव्हा त्यांना जाणीव झाली की, मंदिरात त्याने दृष्टांन्त पाहिला आहे. तो त्यांना खुणा करत होता परंतु तो तसाच मुका राहीला.
23त्याच्या सेवेचा कालावधि पूर्ण झाल्यावर तो घरी परत गेला.
24त्या दिवसानंतर त्याची पत्नी अलीशिबा गरोदर राहिली व पाच महिने लपून राहिली, ती म्हणाली,
25लोकांमध्ये माझा होणारा अनादर दूर करण्यासाठी प्रभूने माझ्याकडे पाहिले तेव्हा त्याने माझ्यासाठी असे केले.
26अलीशिबेच्या गरोदरपणाच्या सहाव्या महिन्यात, देवाने गब्रीएल दूताला गालीलांतील नासरेथ नावाच्या गावी,
27एका कुमारीकडे पाठवले. तिची दाविदाच्या घराण्यातील योसेफ नावाच्या मनुष्याशी मागणी झाली होती, आणि त्या कुमारीचे नाव मरीया होते.
28देवदूत तिच्याकडे येऊन म्हणाला, अभिवादन! तुझ्यावर कृपा झालेली आहे. प्रभू तुझ्याबरोबर आहे.
29परंतु ती त्याच्या शब्दाने अस्वस्थ झाली, आणि या अभिवादनाचा अर्थ काय असावा याचे ती नवल करू लागली.
30देवदूत तिला म्हणाला, “मरीये, भिऊ नकोस, देवाने तुझ्यावर कृपा केली आहे.
31पाहा! तू गरोदर राहशील, आणि तुला मुलगा होईल, त्याचे नाव तू येशू ठेव.
32तो महान होईल व त्याला थोर देवाचा पुत्र म्हणतील. आणि प्रभू देव त्याला त्याचा पिता दावीद याचे सिंहासन देईल.
33तो याकोबाच्या घराण्यावर सर्वकाळासाठी राज्य चालवील आणि त्याच्या राज्याचा अंत होणार नाही.”
34तेव्हा मरीया दूताला म्हणाली, हे कसे होईल? कारण मला पुरूष ठाऊक नाही.
35देवदूत तिला म्हणाला, “पवित्र आत्मा तुझ्यावर येईल, आणि थोर देवाचे सामर्थ्य तुझ्यावर सावली करील. आणि म्हणून जे पवित्र बाळ जन्मास येईल, त्याला देवाचा पुत्र म्हणतील.
36बघ, तुझी नातेवाईक अलीशिबा हि सुध्दा म्हातारपणात गरोदर असून तिला पुत्रगर्भ राहीला आहे आणि जिला वांझ म्हटले जाई तिला आता सहावा महिना आहे.
37कारण देवाला कोणतीही गोष्ट अशक्य नाही.
38मरीया म्हणाली, खरोखर, मी प्रभूची दासी आहे, आपल्या म्हणण्या प्रमाणे मला होवो. मग देवदूत तिच्यापासून निघून गेला.
39त्याच दिवसात मरीया उठली आणि घाईने यहूदीयाच्या डोंगराळ भागातील एका गावी गेली.
40तिने जखऱ्याच्या घरात प्रवेश केला आणि अलीशिबेला अभिवादन केले.
41जसे मरीयेचे अभिवादन अलीशिबेने ऐकले तिच्या उदरातील बाळाने उडी मारली आणि अलीशिबा पवित्र आत्म्याने भरली.
42ती उंच स्वर काढून मोठ्याने म्हणाली, स्त्रियांमध्ये तू धन्यवादित आहेस, आणि तुझ्या पोटचे फळ धन्य आहे.
43माझ्या प्रभूच्या मातेने मजकडे यावे हा मान मला काेठून?
44जेव्हा तुझ्या अभिवादनाची वाणी माझ्या कानी पडली, तेव्हा माझ्या उदरातील बाळाने आनंदाने उडी मारली
45जिने विश्वास ठेवला आहे ती धन्य, कारण ज्या गोष्टी प्रभूने तिला सांगितल्या त्याची पूर्णता होईल.
46मरिया म्हणाली, माझा जीव प्रभूला थोर मानतो,
47आणि देव जो माझा तारणारा याच्या ठायी माझा आत्मा आनंदीत झाला आहे.
48कारण त्याने आपल्या दासीची दैन्य अवस्था पाहीली. आतापासून मला सर्व पिढ्या आशीर्वादित म्हणतील.
49कारण जो सर्वसमर्थ आहे, त्याने माझ्यासाठी मोठी कामे केली आहेत; आणि 'त्याचे नाव पवित्र आहे.'
50जे त्याचे भय धरतात त्यांच्यावर त्याची दया पिढ्यानपिढ्या आहे
51त्याने त्याच्या हाताने सामर्थ्याची कार्ये केली आहेत; जे गर्विष्ठ अंतःकरणाचे आहेत त्यांची त्याने पांगापांग केली आहे.
52त्याने राज्य करणाऱ्यांना त्यांच्या राजासनांवरून ओढून काढले आहे आणि गरीबास उंचावले आहे.
53त्याने भूकेल्यास चांगल्या पदार्थांने तृप्त केले आहे. आणि धनवानास रिकाम्या हाताने परत पाठवले आहे.
54त्याने आपला सेवक इस्राएल ह्याला साहाय्य केले आहे.
55आपल्या पूर्वजास त्याने सांगितल्याप्रमाणे अब्राहाम व त्याचे संतान ह्यांच्यावरील दया सर्वकाळ स्मरण करावी त्याने आपला सेवक इस्राएल ह्याला साहाय्य केले आहे.
56अलीशिबेबरोबर तीन महीने राहिल्यानंतर मरिया अापल्या घरी परत गेली.
57अलीशिबेची प्रसूतीची वेळ आल्यावर, तिने एका मुलास जन्म दिला.
58प्रभूने तिच्यावर मोठी दया केली आहे, हे तिच्या शेजाऱ्यांनी व नातेवाईकांनी ऐकले आणि ते तिच्या आनंदात सहभागी झाले.
59मग असे झाले की, आठव्या दिवशी मुलाची सुंता करण्यासाठी ते आले असता, त्याच्या पित्याच्या नावाप्रमाणे ते बाळाच नाव देखिल जखऱ्या ठेवणार होते.
60परंतु त्याच्या आईने उत्तर दिले, नाही त्याऐवजी त्याचे नाव योहान ठेवायचे आहे.
61ते तिला म्हणाले, तुझ्या नातलगात ह्या नावाचा कोणीच नाही.
62नंतर त्यांनी त्याच्या वडिलांना हातवारे करून विचारले, ह्याचे नाव काय ठेवावे, अशी तुझी इच्छा आहे
63तेव्हा त्याने लिहिण्यासाठी पाटी मागितली आणि, त्याचे नाव योहान आहे, असे लिहीले यावरुन त्या सर्वांना खूपच आश्चर्य वाटले.
64त्याच क्षणी त्याचे तोंड उघडले व त्याची जिभ मोकळी झाली, आणि तो बोलू लागला व देवाला धन्यवाद देऊ लागला.
65तेव्हा सर्व शेजारी भयभीत झाले आणि यहूदीयाच्या सर्व डोंगराळ प्रदेशात लोक या सर्व गोष्टींबद्दल बोलू लागले.
66ज्या कोणी हे ऐकले ते प्रत्येक जण मनात विचार करत होते, ते म्हणाले, हे मूल पुढे कोण होणार आहे? प्रभू त्याच्याबरोबर आहे असे त्यांच्या लक्षात आले.
67जखऱ्या पवित्र आत्म्याने भरला, आणि त्यानेही भविष्यवाणी केली; तो म्हणाला,
68'इस्राएलाचा देव प्रभू', हयाची स्तुती असो, कारण त्याने आपल्या लोकांची भेट घेतली आणि लोकांची खंडणी भरून सुटका केली.
69त्याने आपला सेवक दाविद याच्या घराण्यातून आमच्यासाठी सामर्थ्यशाली तारणारा दिला आहे.
70हे देवाने त्याच्या पवित्र संदेष्ट्यांद्वारे युगाच्या प्रारंभापासून सांगितले होते.
71जे आमचे शत्रु आहेत व जे आमचा व्देष करतात त्यांच्यापासून सुटका करण्याचे अभिवचन त्याने आम्हाला दिले.
72आमच्या पूर्वजांवर दया दाखविण्यासाठी तो हे करणार आहे. व आपल्या पवित्र कराराची आठवण ठेवणार आहे,
73हा करार एक शपथ होती जी त्याने आमचा पूर्वज अब्राहामाला वाहिली.
74ती अशी की, तुम्ही आपल्या शत्रूच्या हातातून सोडवले जाऊन,
75माझ्यासमोर पवित्रतेने व नीतिमत्वाने आयुष्यभर माझी सेवा निर्भयपणे कराल, असे मी करीन.
76हे बालका, तुला सर्वांहून श्रेष्ठाचा संदेष्टा म्हणतील. कारण प्रभूचे मार्ग सिध्द करण्याकरीता तू त्यांच्यापुढे चालशील.
77ह्यासाठी की त्याच्या लोकास त्यांच्या पापांच्या क्षमेने तारणाचा अनुभव द्यावा.
78देवाच्या दयेमुळे स्वर्गीय दिवसाची पहाट उजाडेल व मरणाच्या दाट छायेत जे जगत आहेत त्यांच्यावर प्रकाशेल.
79तीच्याकडून जे अंधारात आहेत व मृत्युच्या छायेत बसले आहेत त्यांना प्रकाश देण्यासाठी आणि आमचे पाय शांतीच्या मार्गास लावण्यासाठी दिवसाचा उदय करून आमची भेट घेईल.
80मग तो मुलगा वाढत गेला आणि आत्म्यात सामर्थ्यशाली झाला. इस्राएल लोकांना प्रकट होण्याच्या दिवसापर्यंत तो अरण्यात राहिला.