1नंतर इस्त्राएलाच्या लोकांनी परमेश्वराच्या दृष्टीने जे वाईट ते केले, त्याने त्यांना मिद्यानाच्या नियंत्रणाखाली सात वर्षे ठेवले.
2तेव्हा मिद्यानाने इस्त्राएलावर अधिकाराने जुलूम केला; कारण मिद्यान्यामुळे इस्त्राएलाच्या लोकांनी आपल्यासाठी डोंगरात जी भुयार व गुहा व किल्ले यांचा आश्रय घेतला.
3आणि असे झाले की जर इस्त्राएली पिकांची लागवड करीत मिद्यानी व अमालेकी आणि पूर्वेकडले लोक त्यांवर हल्ला करीत.
4त्यांनी त्याच्याविरूध्द सैन्याचा तळ देऊन गज्जापर्यंत भूमीच्या पिकांचा नाश केला आणि इस्त्राएलात काही अन्न आणि मेंढर किंवा गायबैल किंवा गाढव असे कांही एक शिल्लक ठेवले नाही.
5जेव्हा ते आपले जनावरे व तंबू घेऊन आले ते टोळांच्या थव्यासारखे आत आले आणि त्यांची व त्यांच्या उंटाची संख्या मोजणे अशक्य होते; असे ते देशावर आक्रमण करून नाश करावयास आले होते.
6तेव्हा मिद्यानामुळे इस्त्राएलांची कठीण दुर्बल अवस्था झाली आणि इस्त्राएल लोकांनी परमेश्वरकडे मोठ्याने रडून हाक मारली.
7जेव्हा इस्त्राएलाच्या संतानानी मिद्यान्यांमुळे परमेश्वरकडे मोठ्याने रडून हाक मारली तेव्हा असे झाले की,
8परमेश्वराने कोणी भविष्यवादी इस्त्राएलाच्या लोकांजवळ पाठवला; तेव्हा तो त्यांस बोलला, इस्त्राएलाचा देव परमेश्वर असे म्हणतो, मी तुम्हास मिसरातून काढून वर आणले, दास्याच्या घरातून बाहेर काढून आणले;
9असे मी तुम्हास मिसऱ्यांच्या हातांतून व तुमच्या सर्व जाचणाऱ्यांच्या हातातून सोडवले; आणि त्यांस तुमच्यापुढून घालवून त्यांचा देश तुम्हास दिला.
10तेव्हा मी तुम्हास असे सांगितले की मी तुमचा देव परमेश्वर आहे; ज्या अमोऱ्यांच्या देशात तुम्ही राहत आहा, त्यांच्या देवांची उपासना करू नका; तरी तुम्ही माझी आज्ञा पाळली नाही.
11आणखी देवाचा दूत येऊन अबियेजरी योवाश याच्या अफ्रा येथील एला झाडाखाली बसला; तेव्हा त्याचा पुत्र गिदोन गहू मिद्यांन्यापासून लपवावा म्हणून द्राक्षकुडांत गव्हाची मळणी करत होता.
12आणि देवाचा दूत त्याला दर्शन देऊन त्याला बोलला हे बलवान, वीरा, परमेश्वर तुझ्याबरोबर आहे.
13तेव्हा गिदोन त्याला बोलला, हे माझ्या प्रभू, जर देव आम्हाबरोबर आहे तर हे सर्व आम्हाबरोबर का घडले? देवाने आम्हांस मिसरातून बाहेर आणले आणि त्याच्या अद्भुत कृत्यांबद्दल आमचे पूर्वज आम्हाजवळ सांगत आले, देवाने आम्हास मिसरातून वर आणले की नाही? आता तर देवाने आमचा त्याग करून आम्हास मिद्यान्यांच्या हाती दिले आहे.
14मग देवाने त्याकडे बघितले आणि म्हटले, तू आपल्या या बळाने जा, आणि इस्त्राएलास मिद्यान्यांच्या ताब्यातून सोडव; मी तुला पाठवले आहे की नाही?
15गिदोन त्याला बोलला, हे माझ्या प्रभू, मी इस्त्राएलास कसा सोडवणार? पाहा, मनश्श्येत माझे घराणे कमजोर आहे, आणि मी आपल्या बापाच्या घरात कमी महत्वाचा आहे.
16देव त्याला बोलला, खरोखर मी तुझ्याबरोबर राहीन, जसे एका माणसाल मारावे तसे तू एकजात सर्व मिद्यांन्यांना ठार करशील.
17गिदोन त्याला बोलला, तुझी कृपादृष्टी मजवर असली तर तूच माझ्याशी बोलत आहेस याविषयी मला काही चिन्ह दाखीव.
18मी तुला विनंती करतो, मी तुझ्याकडे येईपर्यंत तू येथून जाऊ नको; म्हणजे मी आपली भेट आणून तुझ्यापुढे ठेवीन. तेव्हा तो बोलला, तू परत येईपर्यंत मी येथेच थांबेल.
19गिदोनाने जाऊन एक करडू व एफाभर सपिठाच्या बेखमीर भाकरी तयार केल्या; त्याने मांस टोपलीत घालून आणि रस्सा पातेल्यात घातले, मग त्याच्याजवळ एला झाडाखाली नेऊन सादर केले.
20तेव्हा देवाच्या दूताने त्याला सांगितले, तू मांस व बेखमीर भाकरी या खडकावर आणून ठेव, आणि त्यावर रस्सा ओत. मग गिदोनाने तसे केले.
21तेव्हा परमेश्वराच्या दूताने आपल्या हातातल्या काठीच्या टोकाने मांसाला व बेखमीर भाकरीला स्पर्श केला; मग खडकांतून अग्नि निघाला आणि त्याने ते मांस व बेखमीर भाकरी भस्म केल्या; परमेश्वराचा दूतही निघून गेला आणि यापुढे गिदोन त्याला पाहू शकला नाही.
22तेव्हा गिदोनाला समजले की तो परमेश्वराचा दूत होता; गिदोन म्हणाला, हाय, हाय हे प्रभू देवा! कारण मी परमेश्वराचा दूत समोरासमोर, पाहिला आहे!
23परमेश्वर त्याला म्हणाला, तुला शांती असो! भिऊ नको, तू मरणार नाहीस.
24तेव्हा गिदोनाने तेथे परमेश्वरसाठी वेदी बांधली, त्याचे नांव परमेश्वर शांती, असे ठेवले; ती आजपर्यंत अबियेजेऱ्यांच्या अफ्रा येथे अजून आहे.
25आणि असे झाले की, त्याच रात्री देवाने त्याला सांगितले की, तू आपल्या बापाचा गोऱ्हा घे आणि सात वर्षाचा दुसरा गोऱ्हा घे आणि आपल्या बापाची बाल देवासाठीची वेदी ती मोडून टाक आणि तिच्याजवळचे अशेरा कापून टाक.
26मग या खडकाच्या उच्चस्थानी आपला देव परमेश्वर यासाठी वेदी बांध आणि योग्य मार्गाने बांधनी कर. तो दुसऱ्या गोऱ्ह्याचे होमार्पण, अशेराच्या तोडलेल्या लांकडाचा उपयोग करून कर.
27तेव्हा गिदोनाने आपल्या चाकरातील दहा माणसे बरोबर घेऊन जसे देवाने त्याला सांगितले होते तसे केले; परंतु असे झाले की दिवस असता ते करायाला तो आपल्या बापाच्या घराण्याला व त्या नगराच्या माणसांना घाबरला, यास्तव रात्री त्याने केले.
28मग सकाळी त्या नगराची माणसे उठली तर पाहा, बालाची वेदी मोडलेली होती तिच्याजवळचे अशेराहि तोडलेले होते आणि बांधलेल्या वेदीवर दुसऱ्या गोऱ्ह्याचा होम केलेला होता.
29तेव्हा ती एकमेकाना म्हणाले ही गोष्ट कोणी केली? मग त्यानी विचारपूस व शोध केल्यावर म्हटले, योवाशाचा पुत्र गिदोन, याने ही गोष्ट केली आहे.
30नंतर त्या नगरच्या माणसानी योवाशाला सांगितले तू आपला पुत्र बाहेर आण त्याला तर मारायाचे आहे, कारण की त्याने बालाची वेदी मोडून टाकली आणखी तिच्याजवळचे अशेराची मूर्ति तोडून टाकली आहे.
31तेव्हा योवाश आपणावर जे उठले होते त्या सर्वांना म्हणाला, बालाचा कैवार तुम्ही घेता काय? तुम्ही त्याचा बचाव करू पाहता काय? जो त्याचा कैवार घेईल तो आज सकाळ आहे तोच मारला जावो; जर तो देव असला तर, ज्याने त्याची वेदी मोडली त्याच्याविरूध्द त्याने स्वत:चा कैवार घ्यावा.
32तेव्हां त्याच दिवशी त्याने त्याला यरूब्बाल म्हटले, कारण की तो बोलला, बालानेच स्वत; साठी बचाव करावा कारण त्याची वेदी गिदोनाने मोडून वेगळी केली.
33तेव्हा सर्व मिद्यानी व अमालेकी व पूर्वेकडले लोक एकत्र जमले, आणि त्यानी यार्देन नदी ओलांडून येऊन आणि इज्रेलाच्या खोऱ्यात तळ दिला.
34परंतु देवाचा आत्मा गिदोनावर त्याला मदत करण्यासाठी आला; गिदोनाने कर्णा फुंकला, तेव्हाअबियेजेराचे वंशज त्याच्याजवळ अशाप्रकारे त्याच्यामागे जाण्यासाठी एकत्र आले.
35मग त्याने सगळ्या मनश्श्येत जासुद पाठवले तेव्हा तेहि त्याच्याजवळ एकत्र मिळाले; नंतर आशेर व जबुलून व नफतालीत त्याने जासुद पाठवले, तेव्हा ते त्यांच्याशी मिळायला चढून गेले.
36मग गिदोन देवास बोलला, जसे मला सांगितले तसा जर तू माझ्या हाताने इस्त्राएलास तारणार असलास;
37तर पाहा, मी खळ्यात कातरलेली लोकर ठेवतो; जर लोकरीवर मात्र दहिवर पडेल आणि सर्व भूमी कोरडी राहील, तर मला कळेल की जसे मला सांगितले, तसा तू माझ्या हाताने इस्त्राएलाला तारशील.
38नंतर तसे झाले; म्हणजे सकाळी जेव्हा तो उठला, तेव्हा त्याने ते लोकर दाबून तीतले दहिवर पिळून वाटीभर पाणी काढले.
39मग गिदोन देवाला बोलला, तु माझ्यावर रागावू नको, मी आणखी एक वेळेस बोलतो; आता केवळ या वेळेस या लोकरीच्याव्दारे एक वेळ मी परीक्षा पाहतो: ही लोकर तेवढी कोरडी राहून बाकी अवघ्या जमिनीवर दहिवर पडेल असे कर. ए
40तेव्हा त्या रात्री देवाने तसे केले म्हणजे ती लोकर मात्र कोरडी राहिली आणि संपूर्ण भूमीवर दहिवर पडले.