1म्हणून तुम्ही सर्व दुष्टपणा, सर्व कपट, ढोंग, हेवा व सर्व दुर्भाषणे दूर ठेवून,
2तर तुम्ही त्याद्वारे तारणासाठी तुमची वाढ व्हावी म्हणू नूतन जन्मलेल्या बालकांसारखे शुध्द दुधाची इच्छा धरा.
3परमेश्वशवर कृपाळू आहे असा तुम्ही अनुभव घेतला आहे,
4मनुष्यांनी नाकारलेल्या पण देवाने निवडलेल्या मोलवान अशा जिवंत दगडाकडे तुम्ही येत असता,
5तुम्हीही जिवंत दगडांप्रमाणे, आध्यात्मिक मंदिर असे, रचले जात आहा देवाला आवडणारे आध्यात्मिक यज्ञ, येशू ख्रिस्ताद्वारे, अर्पण करण्यासाठी एक पवित्र याजकगण असे उभारले जात आहा.
6आणि म्हणून शास्त्रलेखातही असे आहे की, ‘पाहा, मी एक निवडलेला व मोलवान असलेला, कोपर्याचा मुख्य चिरा सियोनात ठेवतो; आणि जो त्याच्यावर विश्वास ठेवतो तो फजीत होणार नाही.’
7म्हणून विश्वास ठेवणार्या तुम्हाला तो मोलवान आहे; पण, जे विश्वास ठेवत नाहीत त्यांना ‘बांधणार्यांनी जो दगड नाकारला तोच कोपर्याचा मुख्य कोनशिला झाला आहे’;
8असा देखील शास्त्रलेख आहे ‘अडखळण्याचा दगड व अडथळ्याचा खडक झाला आहे.’ ते अवमान करून वचनावर अडखळतात. त्यासाठीच ते नेमलेले होते.
9पण तुम्ही एक निवडलेला वंश, एक राजकीय याजकगण, एक पवित्र राष्ट्र, देवाचे स्वतःचे लोक असे आहा; ह्यासाठी की, तुम्हाला ज्याने अंधारातून आपल्या अद्भूत प्रकाशात बोलावले त्याचे गुण तुम्ही प्रसिध्द करावेत.
10ते तुम्ही पूर्वी लोक नव्हता, पण आता देवाचे लोक आहा; तुमच्यावर दया केली नव्हती, पण आता दया केली गेली आहे.
11माझ्या प्रियांनो, तुम्ही उपरी व प्रवासी असल्यामुळे मी तुम्हाला विनंती करतो की, आत्म्याबरोबर लढाई करणार्या दैहिक वासनांपासून दूर रहा.
12आणि, परराष्ट्रीयात आपले आचरण चांगले ठेवा, म्हणजे तुम्हाला दुराचरणी मानून, ते जरी तुमच्याविषयी वाईट बोलतात, तरी तुमची जी चांगली कामे त्यांना दिसतील, त्यावरून त्याच्या भेटीच्या दिवशी त्यांनी देवाचे गौरव करावे.
13प्रत्येक प्रकारच्या मानवी व्यवस्थेला, प्रभूकरता, आज्ञाधारक रहा. राजा श्रेष्ठ म्हणून त्याला अधीन राहा.
14आणि त्याचे अधिकारी असतील त्यांना आज्ञांकित रहा; कारण वाईट करणार्यांना शिक्षा करण्यास व चांगले करणार्यांची प्रशंसा करण्यास ते पाठवलेले आहेत.
15कारण देवाची इच्छा आहे की, तुम्ही चांगले करीत राहून निर्बुध्द माणसांच्या अज्ञानाला गप्प करावे.
16तुम्ही स्वतंत्र आहात, परंतु वाईट प्रवृतीवर पांघरूण घालण्यास स्वातंत्र्याचा उपयोग न करता, देवाचे दास म्हणून जगावे
17सर्वांना मान द्या; बंधुवर्गावर प्रीती करा; देवाचे भय धरा; राजाला मान द्या.
18घरच्या नोकरांनो, तुम्ही पूर्ण आदराने आपल्या स्वामींच्या आज्ञेत रहा. जे चांगले आणि सहनशील असतील त्यांनाच नव्हे, पण कठोर असतील त्यांनादेखील आज्ञेत रहा
19कारण, जर कोणी देवाविषयी विवेक बाळगून, अन्याय सोसून, दुःखसहन करीत असेल, तर ते स्तुत्य आहे;
20पण, तुम्ही पाप करता तेव्हा तुम्हाला ठोसे दिले गेले, आणि तुम्ही ते सहन केलेत तर त्यात काय मोठेपणा आहे? पण चांगले करून सोसावे लागते तेव्हा तुम्ही ते सहन केले, तर ते देवाला आवडणारे आहे.
21कारण ह्यासाठीच तुम्हाला पाचारण करण्यात आले आहे; कारण ख्रिस्तानेही तुमच्यासाठी दुःख सोसले आहे; आणि तुम्ही त्याच्या पावलांवरून मागोमाग जावे म्हणून त्याने तुमच्यासाठी कित्ता ठेवला आहे.
22त्याने पाप केले नाही व त्याच्या मुखात काही कपट आढळले नाही.
23त्याची हेटाळणी होत असता त्याने फिरून हेटाळले नाही, आणि सोशीत असता त्याने धमकावले नाही; पण जो नीतीने न्याय करतो त्याच्यावर त्याने स्वतःस सोपवले.
24त्याने स्वतः तुमची आमची पापे स्वदेही वाहून वधस्तंभावर नेली, हयासाठी की, आपण पापाला मरून नीतिमत्वाला जिवंत रहावे; त्याला बसलेल्या माराने तुम्ही निरोगी झाला आहा.
25कारण तुम्ही मेंढरांसारखे बहकत होता; पण जो तुमच्या जीवांचा मेंढपाळ व रक्षक आहे, त्याच्याकडे आता परत आला आहा.