Bible 2 India Mobile
[VER] : [ASSAMESE]     [PL]  [PB] 
 <<  Luke 22 >> 

1সেই সময় খমিৰ নোহোৱা পর্বৰ ওচৰ হোৱাত, (এই পর্বক নিস্তাৰ পর্ব বোলা হয়),

2প্ৰধান পুৰোহিত আৰু অধ্যাপক সকলে কেনেকৈ যীচুক বধ কৰিব পাৰে, তাৰে উপায় বিচাৰিলে; কিয়নো তেওঁলোকে লোক সকলক ভয় কৰিছিল।

3তেতিয়া বাৰ জন পাঁচনিৰ মাজৰ যিহুদা, যাৰ উপনাম ইস্কৰিয়োতীয়া, তেওঁৰ ভিতৰত চয়তান সোমাল।

4তাতে তেওঁ গৈ, কেনেকৈ যীচুক তেওঁলোকৰ হাতত শোধাই দিব পাৰে, সেই বিষয়ে প্ৰধান পুৰোহিত আৰু সেনাপতি সকলৰ সৈতে কথা-বাৰ্ত্তা হ’ল।

5তেতিয়া তেওঁলোকে আনন্দিত হ'ল আৰু তেওঁক ধন দিবলৈ সন্মত হ'ল।

6তাতে তেওঁ মান্তি হ'ল আৰু লোক সকল নথকা সময়ত, তেওঁলোকৰ হাতত তেওঁক শোধাই দিবলৈ সুযোগ বিচাৰিলে।

7খমিৰ নোহোৱা পিঠাৰ দিন, যি দিনা নিস্তাৰ-পৰ্ব্বৰ মেৰ বলি দিব লাগে, সেই দিন উপস্থিত হোৱাত,

8যীচুৱে পিতৰ আৰু যোহনক পঠিয়াই দি ক’লে, "তোমালোক যোৱা, আমি ভোজন কৰিবলৈ নিস্তাৰ পৰ্ব্বৰ ভোজ যুগুত কৰাগৈ।"

9তেতিয়া তেওঁলোকে তেওঁক সুধিলে, "আমি ক’ত যুগুত কৰাতো আপুনি ইচ্ছা কৰে?"

10তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, "চোৱা, তোমালোকে নগৰৰ ভিতৰত সোমালেই, পানী একলহ লৈ অহা এজন মানুহে তোমালোকক লগ ধৰিব৷ তেওঁ যি ঘৰত সোমায়, তোমালোকে তেওঁৰ পাছে পাছে গৈ সেই ঘৰত সোমাবা৷

11তেতিয়া ঘৰৰ গৰাকীক কবা, "গুৰুৱে তোমাক কৈছে, বোলে মই যি ঠাইত মোৰ শিষ্য সকলৰ সৈতে নিস্তাৰ-পৰ্ব্বৰ ভোজ খাম, সেই আলহী-কোঠালি ক’ত আছে?"

12তাতে সেই মানুহে সজোৱা ওপৰ-মহলৰ এটা ডাঙৰ কোঁঠালি তোমালোকক দেখুৱাই দিব৷ তাতে তোমালোকে যুগুত কৰিবা।"

13তেতিয়া তেওঁলোক গ'ল আৰু তেওঁ কোৱাৰদৰে তাত সকলোবোৰ পালে৷ পাছত তেওঁলোকে তাতে নিস্তাৰ-পর্বৰ ভোজ যুগুত কৰিলে।

14সময় হোৱাত, তেওঁ পাঁচনি সকলৰ সৈতে ভোজনত বহিল।

15তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, "মোৰ দুখ ভোগৰ আগেয়ে তোমালোকে সৈতে এই নিস্তাৰ-পৰ্ব্বৰ ভোজ খাবলৈ মই বৰ ইচ্ছা কৰিলোঁ।

16কিয়নো মই তোমালোকক কওঁ, ঈশ্বৰৰ ৰাজ্যত এয়ে সিদ্ধ নোহোৱালৈকে, মই এই ভোজ পুনৰ নাখাওঁ।"

17পাছত যীচুৱে পান-পাত্ৰ লৈ স্তুতি কৰি ক’লে, "এইটো লোৱা আৰু তোমালোকৰ মাজত ভগাই লোৱা;

18কিয়নো মই তোমালোকক কওঁ, ঈশ্বৰৰ ৰাজ্য আহি নোপোৱালৈকে মই এতিয়াৰ পৰা আৰু দ্ৰাক্ষাগুটিৰ ৰস পান নকৰোঁ।"

19তাৰ পাছত পিঠা লৈ তেওঁ স্তুতি কৰিলে আৰু ভাঙি তেওঁলোকক দি ক’লে, "এয়ে তোমালোকৰ কাৰণে দান কৰা মোৰ শৰীৰ; মোক সুৱঁৰিবলৈ ইয়াকে কৰিবা।"

20পিঠা ভোজন কৰাৰ পাছত, সেইদৰে পান-পাত্ৰকো লৈ ক’লে, "তোমালোকৰ কাৰণে উলিওৱা মোৰ তেজৰ দ্বাৰাই হোৱা যি নতুন নিয়ম, সেয়ে এই৷"

21কিন্তু চোৱা, মোক শত্ৰুৰ হাতত শোধাই দিওঁতা জন মোৰে সৈতে মেজতে আছে।

22কিয়নো যেনেকৈ নিৰূপন কৰা হৈছিল, তেনেকৈ মানুহৰ পুত্ৰৰ গতি হ’ব হয়, কিন্তু যি মানুহৰ দ্বাৰাই তেওঁক শোধাই দিয়া হব, তেওঁ সন্তাপৰ পাত্ৰ!"

23তাতে তেওঁলোকৰ মাজৰ কোনে এই কৰ্ম কৰিব, সেই বিষয়ে ইজনে সিজনে সোধা-সুধি কৰিবলৈ ধৰিলে।

24তেওঁলোকৰ মাজত কোন জনক শ্ৰেষ্ঠ বুলি মনা হ’ব, সেই বিষয়ে তেওঁলোকৰ ভিতৰত বাদ-বিবাদ হ'ল।

25কিন্তু তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, "অনা-ইহুদী ৰজা সকলে তেওঁলোকৰ ওপৰত ৰাজত্ব কৰে আৰু তেওঁলোকৰ মাজত ক্ষমতা পোৱা সকলক 'উপকাৰক' বুলি কোৱা হয়।

26কিন্তু তোমালোক তেনেকুৱা নহবা৷ তোমালোকৰ মাজত যি জন শ্ৰেষ্ঠ, তেওঁ সৰু জনৰ নিচিনা হওক; আৰু যি জন প্ৰধান, তেওঁ পৰিচাৰকৰ নিচিনা হওক।

27কিয়নো বিবেচনা কৰাচোন, কোন শ্ৰেষ্ঠ? ভোজনত বহা জন নে, পৰিচাৰক জন? ভোজনত বহা জন নহয় নে? কিন্তু মই পৰিচাৰকৰ নিচিনাকৈ তোমালোকৰ মাজত আছো৷

28কিন্তু তোমালোক মোৰ সকলো পৰীক্ষাৰ সময়ত, মোৰ লগত থকা লোক হৈছা৷

29মোৰ পিতৃয়ে যেনেকৈ মোলৈ ৰাজ্য নিয়োজন কৰি থ’লে, সেইদৰে তোমালোকে মোৰ ৰাজ্যৰ ভিতৰত,

30মোৰ মেজত যেন ভোজন-পান কৰিবা, এই কাৰণে ময়ো তোমালোকৰ বাবে ৰাজ্য নিয়োজন কৰি থৈছোঁ৷ তাতে তোমালোকে সিংহাসনত বহি ইস্ৰায়েলৰ বাৰ ফৈদৰ সোধ-বিচাৰ কৰিবা।

31চিমোন, চিমোন, চোৱা, ধান চলাৰদৰে চালিবলৈ, চয়তানে তোমালোকক তাৰ নিজৰ কৰি ল’ব খুজিলে;

32কিন্তু তোমাৰ বিশ্বাস যেন লোপ নাপায়, এই কাৰণে, মই তোমাৰ অৰ্থে প্ৰাৰ্থনা কৰিলোঁ; আৰু তুমি মন পালটোৱাৰ পাছত, তোমাৰ ভাইসকলকো বিশ্বাসত স্থিৰ হৈ থাকিবলৈ উদগাবা।

33পাছত পিতৰে তেওঁক ক’লে, "হে প্ৰভু, আপোনাৰ সৈতে বন্দীশাল আৰু মৰণলৈকো যাবৰ বাবে মই যুগুত হৈ আছো।"

34তেতিয়া যীচুৱে ক’লে, "হে পিতৰ, মই তোমাক কওঁ, তুমি যে মোক জানা, ইয়াকে তিনি বাৰ অস্বীকাৰ নকৰালৈকে, আজি কুকুৰাই ডাক নিদিব।"

35পাছত যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, "মই যেতিয়া বিনা পাদুকা, মোনা আৰু জোলোঙাৰে, তোমালোকক পঠিয়াইছিলো, তেতিয়া তোমালোকৰ কোনো বস্তুৰ অভাৱ হৈছিল নে? তেওঁলোকে ক’লে, "কোনো অভাৱ হোৱা নাছিল।"

36তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, "কিন্তু এতিয়া যাৰ মোনা আছে, তেওঁ তাক লওঁক; সেইদৰে জোলোঙাও লওঁক; আৰু যাৰ তৰোৱাল নাই, তেওঁ নিজৰ চোলা বেচি এখন তৰোৱাল কিনক।

37কিয়নো মই তোমালোকক কওঁ, এই যি বচন লিখা আছে, সেয়ে মোত সিদ্ধ হ’ব লাগে; 'তেওঁ অধৰ্মী সকলৰ লগত গণ্য হ’ল৷' কিয়নো মোৰেই সম্বন্ধীয় কথা সিদ্ধ হৈ আহিছে।

38তেতিয়া তেওঁলোকে ক’লে, "হে প্ৰভু, চাওঁক! ইয়াত দুখন তৰোৱাল আছে।" তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, "সেয়ে যথেষ্ট।"

39পাছত তেওঁ বাহিৰলৈ ওলাই, তেওঁৰ নিয়মৰ দৰে জৈতুন পৰ্ব্বতলৈ গ’ল; আৰু শিষ্য সকল তেওঁৰ পাছে পাছে গ’ল।

40সেই ঠাই পাই তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, "পৰীক্ষাত যেন নপৰা, এই কাৰণে প্ৰাৰ্থনা কৰা।"

41পাছত তেওঁ শিল এটাৰ দলি সমান আতৰ গৈ আঁঠুকাঢ়ি প্ৰাৰ্থনা কৰি ক’লে,

42"হে পিতৃ, যদি তোমাৰ ইচ্ছা হয়, তেন্তে এই পান-পাত্ৰ মোৰ ওচৰৰ পৰা দূৰ কৰা; তথাপি মোৰ ইচ্ছা নহয়, তোমাৰেই ইচ্ছা সিদ্ধ হওক।"

43তেতিয়া স্বৰ্গৰ পৰা এজন দূতে তেওঁক দেখা দি, শক্তি দান কৰিলে।

44পাছত তেওঁ অতি যাতনা পাই বৰকৈ প্ৰাৰ্থনা কৰিব ধৰিলে; আৰু গোট বান্ধি মাটিলৈ বৈ যোৱা তেজৰ নিচিনাকৈ, তেওঁৰ ঘাম তেজময় হৈ গ’ল।

45পাছত তেওঁ প্ৰাৰ্থনা কৰি উঠি, শিষ্য সকলৰ ওচৰলৈ আহিল আৰু তেওঁলোকক শোকত ভাগৰি শুই যোৱা দেখি ক’লে,

46"তোমালোকে কিয় শুইছা? পৰীক্ষাত যেন নপৰা, এই কাৰণে উঠি প্ৰাৰ্থনা কৰা।"

47তেওঁ কথা কৈ থাকোতেই, বাৰ জন পাঁচনিৰ লগৰ যিহূদাৰ নেতৃত্বত এদল মানুহ আহি সেই ঠাইত উপস্থিত হ’ল। তাতে তেওঁ চুমা খাবলৈ যীচুৰ ওচৰ চাপি গ’ল ।

48কিন্তু যীচুৱে তাক ক’লে, "হে যিহুদা, তুমি চুমাৰেহে মানুহৰ পুত্ৰক শত্ৰুৰ হাতত শোধাই দিছা নে?"

49পাছত কি ঘটিব, তাকে দেখি তেওঁৰ সঙ্গী সকলে ক’লে, "হে প্ৰভু, আমি তৰোৱালেৰে আঘাত কৰিম নে?"

50আৰু তেওঁলোকৰ কোনো এজনে মহাপুৰোহিতৰ এজন দাসক আঘাত কৰি, তাৰ সোঁ কাণ খন কাটি পেলালে।

51তেতিয়া যীচুৱে সমিধান দি ক’লে, "ইয়াকো সহন কৰা।" পাছে তেওঁৰ কাণ খন চুই, তেওঁক সুস্থ কৰিলে।

52তেতিয়া তেওঁৰ বিৰুদ্ধে অহা প্ৰধান পুৰোহিত, ধর্মধামৰ সেনাপতি আৰু পৰিচাৰক সকলক যীচুৱে ক’লে, "যেনেকৈ ডকাইতৰ বিৰুদ্ধে ওলাই আহা, তেনেকৈ মোৰ বিৰুদ্ধেও তোমালোকে তৰোৱাল আৰু টাঙোন লৈ ওলাই আহিলা নে?

53যেতিয়া মই নিতৌ তোমালোকৰ লগত মন্দিৰত আছিলো, তেতিয়া তোমালোকে মোৰ বিৰুদ্ধে হাত নেমেলিলা; কিন্তু এয়ে তোমালোকৰ সময় আৰু আন্ধাৰৰ পৰাক্ৰম।"

54পাছত তেওঁলোকে তেওঁক ধৰি নিলে, আৰু মহা-পুৰোহিতৰ ঘৰলৈ লৈ গ’ল; কিন্তু পিতৰে এক দূৰত্ব ৰাখি পাছে পাছে গ'ল।

55পাছত চোতালৰ মাজ মজিয়াত তেওঁলোকে জুই জ্বলাই একেলগে বহোতে, পিতৰেও তেওঁলোকৰ মাজত বহিল।

56তেওঁ বহি থাকোঁতে জুইৰ পোহৰত, কোনো এজনী চাকৰণীয়ে দেখা পাই, তেওঁলৈ একে-থৰে চাই ক’লে, "এই মানুহ জনো তেওঁৰ লগত আছিল।"

57কিন্তু তেওঁ অস্বীকাৰ কৰি ক’লে, "হে নাৰী, মই তেওঁক চিনি নাপাও।"

58অলপ সময়ৰ পাছত, আন এজনে তেওঁক দেখা পাই ক’লে, "তুমিও তেওঁলোকৰ মাজৰ এজন।" কিন্তু পিতৰে ক’লে, "হে'ৰা, মই নহওঁ।"

59প্ৰায় এঘন্টা মানৰ পাছত, আন কোনো এজনে দৃঢ়কৈ ক’লে, "সচা, এই মানুহ জনেই তেওঁৰ লগত আছিল; কিয়নো তেওঁ এজন গালীলীয়া।"

60কিন্তু পিতৰে ক’লে, "হেৰা', তুমি কি কৈছা, মই তেওঁক নাজানোৱেই।" এই কথা কওঁতেই, কুকুৰাই ডাক দিলে।

61তাতে প্ৰভুৱে ঘূৰি পিতৰলৈ চাওঁতে, এই যি কথা প্ৰভুৱে তেওঁক কৈছিল, "কুকুৰাই ডাক দিয়াৰ আগেয়ে, তুমি তিনি বাৰ মোক অস্বীকাৰ কৰিবা৷"

62সেই কথা সুঁৱৰি তেওঁ বাহিৰলৈ গৈ, অতি শোকেৰে কান্দিবলৈ ধৰিলে।

63পাছত যি সকল লোকে যীচুক ধৰি ৰাখিছিল, তেওঁলোকে তেওঁক বিদ্ৰূপ কৰি কোবালে;

64আৰু কাপোৰেৰে তেওঁৰ চকু বান্ধি সুধিলে, "তোমাক কোনে মাৰিলে, ইয়াক ভাববাণীৰে কোৱা?"

65আৰু নিন্দা কৰি যীচুৰ বিৰুদ্ধে আন আন বহু কথা ক’লে।

66পাছত দিন হ’লত, প্ৰধান পুৰোহিত আৰু অধ্যাপক সকলৰ সৈতে লোক সকলৰ পৰিচালক সকল গোট খালে৷ তেওঁলোকে তেওঁক মহাসভালৈ আনিলে,

67তেওঁলোকে কলে, "তুমি যদি খ্ৰীষ্ট হোৱা, তেনেহলে আমাক কোৱা।" কিন্তু তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, "যদিও তোমালোকক কওঁ, তথাপি তোমালোকে মোক বিশ্বাস নকৰিবা,

68আৰু যদিও শুধো, তথাপি উত্তৰ নিদিবা।

69কিন্তু এতিয়াৰ পৰা মানুহৰ পুত্ৰ ঈশ্বৰৰ পৰাক্ৰমৰ সোঁহাতে বহি থাকিব।"

70তেতিয়া তেওঁলোকে তেওঁক সুধিলে, "তেন্তে তুমি ঈশ্বৰৰ পুত্ৰ নে?" যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, "তোমালোকেই কোৱা যে, মই হওঁ।"

71তেতিয়া তেওঁলোকে ক’লে, "আমাৰ অন্য সাক্ষ্যৰ কি প্ৰয়োজন আছে? কিয়নো আমি নিজে এওঁৰ মুখৰ পৰাই এতিয়া শুনিলোঁ।"


  Share Facebook  |  Share Twitter

 <<  Luke 22 >> 


Bible2india.com
© 2010-2024
Help
Dual Panel

Laporan Masalah/Saran